Naszym obowiązkiem wobec Papieża, jest nie tylko zrozumieć jego naukę, ale także wziąć ją sobie do serca i zaczął stosować. Tylko w ten sposób możemy doprowadzić do moralnego odrodzenia tego narodu z którego Papież się wywodzi i z którego był dumny.Tylko w ten sposób możemy ożywić i zachować wśród nas jego ducha.


Rok temu byliśmy zdumieni tym, że pewnie jeszcze nigdy w historii w tak krótkim czasie nie wypowiedziano w mediach tak wiele na temat Boga, śmierci, życia wiecznego, cierpienia. Poruszyło nas to, że nawet Ci, którzy jeszcze niedawno stali po różnych stronach „barykady” począwszy od rządzących a na kibicach kończąc, nagle stanęli w jednym, obozie opłakujących śmierć Papieża.

Jan Paweł II pośmiertnie pokazał, że był nie tylko budowniczym wielu mostów pojednania, ale w głównej mierze poprzez odwoływanie się do tego, co w człowieku  ajszlachetniejsze – budowniczym wspólnoty.

Śmierć Papieża i wielkie narodowe przebudzenie z tym związane było niesłychane.

Pierwsza rocznica śmierci WIELKIEGO POLAKA JANA PAWŁA II jest doskonałą okazją, aby jeszcze raz nastąpiło WIELKIE NARODOWE PRZEBUDZENIE.


Ktoś powie „ to niemożliwe, to się nie uda, nie w tym kraju”. Nasz sukces zależy od nas  Jak dokonał tego odrodzenia?. Idąc za myślą Papieża musimy przede  wszystkim zbudował kulturę odrzucania zła, odrzucania wszelkiego moralnego kompromisu, ale również kulturę akceptacji człowieka, kulturę miłości.Musimy zacząć naprawiać świat od siebie samych, a potem od swoich małych środowisk, najbliższych społeczności.



„ MUSIMY PRZEDE WSZYSTKIM ZACZĄĆ WYMAGAĆ OD SIEBIE NAWET GDYBY INNI OD NAS NIE WYMAGALI”!
  Tak więc: